- dołować
- dołować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, dołowaćłuję, dołowaćłuje, dołowaćany {{/stl_8}}– zadołować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'umieszczać coś w specjalnie wykopanym i przykrytym dole w celu przechowania przez określony czas': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dołować warzywa, ziemniaki, wapno. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'sadzić rośliny w płytkich dołach na okres przejściowy, zanim zostaną posadzone w stałych miejscach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Za dołować siewki morwy na zimę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}dołować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}– zdołować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'dokuczać komuś, znęcać się nad kimś psychicznie, wpędzać kogoś w kompleksy; również: tłumić, studzić czyjś zapał, hamować czyjeś zapędy, ambicje, nie doceniać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szef ciągle mnie dołuje. (Z) To było strasznie dołujące przeżycie. (RMF) Wrócił do domu strasznie zdołowany. (Z) {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}dołować III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do broni palnej: nieść za nisko, poniżej celu' {{/stl_7}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}astr. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o ciałach niebieskich: osiągać najniższe położenie na niebie w czasie doby astronomicznej; osiągać kulminację dolną' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.